स्रोत: कान्तिपुर
-प्रा.डा.मनप्रसाद वाग्ले
एकाएक सञ्चारमाध्यममा खबर आयो, ‘प्रचण्डको स्वागतार्थ चितवनका सबै विद्यालय बन्द ।’ जुन देशमा शिक्षाको गुणस्तर लाजैमर्दो गरी खस्केको छ र त्यसको भागी
एनकेन प्रकारेण शिक्षक नै बन्नुपरेको छ, त्यही देशमा शिक्षकले नै गरेछन्, यस्तो महान कार्य । यसका लागि अखिल नेपाल शिक्षक संगठन जुन शिक्षा ऐनभित्र पर्दैन- ले फुर्तीसाथ बन्द गर्नु जायज रहेको तर्क दिएछ । वास्तवमा शिक्षा ऐनले कुनै पनि वैचारिक संगठनलाई मान्यता दिएकै छैन । क्यावात्, देशका बुद्धिजीवी नामधारी यस्ता शिक्षक संगठनलाई । उसै त राजनीतिले खोक्रो पारेको हाम्रो देशको शिक्षा प्रणालीका कारण सरकारी विद्यालयको अस्तित्व नै संकटमा परेको छ, त्यसमाथि यस्ता गतिछाडा क्रियाकलापले शिक्षालाई कहिल्यै उँभो लाग्न नदिने प्रायः निश्चित छ । कसैले भनेछन्, प्रचण्ड चितवनमै पढेकोले उनी आउँदा विद्यालय बन्द गर्नु उचित छ रे, कसैले भनेछन्, यो एकदिनको पढाइ वर्षे विदामा मिलान गरौंला रे, कसैले भनेछन्, हामीले त विरोध गरेका हौं, तर सहकार्य टुट्ने डरले बन्द गरेको रे, अनि शिक्षा कार्यालयले चाहिं थाहै नभएको नाटक गरेछ ।
सिर्जना-सुनगाभा 