Feeds:
Posts
Comments

Archive for August, 2009

स्रोत: कान्तिपुर

– कृष्ण आचार्य

मकैसिंग, गोरखा। अल्प संख्यक चेपाङ समुदायले तरकारीबाट आएको आम्दानीले गोबरग्याँस स्थापना गरेका छन् ।

सामुदायिक वन उपभोक्ता समितिले सरल ब्याजदरमा उपलब्ध गराएको ऋणले तरकारी खेती गरी बढेको आम्दानीले गोबरग्याँस बनाएका हुन् । समितिबाट लिएको ऋणको किस्ता तरकारीबाटै तिर्दै आएका छन् ।

मकैसिंग कोलडाँडा ३ र ४ वडाका १५ चेपाङ परिवारले यस वर्ष गोबरग्यास बनाएका हुन् । विकास निर्माण र प्रविधि विषयमा कम जानकार चेपाङका घरमा ग्यासबाट खाना पाक्न थालेपछि दंग छन् ।

(more…)

Read Full Post »

स्रोत: नयाँ पत्रिका

-बच्चु विक

महेन्द्रनगर। भारतीय सीमासुरक्षा बल (एसएसबी) को ज्यादतीका विषयमा प्रभावित क्षेत्रका स्थानीय बासिन्दाले कञ्चनपुर प्रशासन तथा सुरक्षा निकाय प्रमुखहरूसित पीडा पोखेका छन् । उनीहरूले नेपाली मजदुरदेखि बिरामीसम्म एसएसबीको आतंकबाट पीडित भइरहेकोतर्फ ध्यानाकर्षण गराए ।

कञ्चनपुरका प्रमुख जिल्ला अधिकारी, नेपाल प्रहरी र सशस्त्र प्रहरीका प्रमुखहरूलाई शुक्रबार एकै ठाउँमा राखेर उनीहरूले पीडा पोखेका हुन् । उद्योगी, व्यवसायी, नागरिक समाज अगुवा, राजनीतिक दलका नेताकार्यकर्ता तथा स्थानीय बासिन्दाले सीमा नाकामा एसएसबीको आतंकबारे सुनाएका थिए । सामान्य पैदल हिँड्ने नेपाली मजदुरदेखि उपचारका लागि एम्बुलेन्समा जाने बिरामी, दाहसंस्कार गर्न महाकाली किनार जाने मलामीलाई समेत एसएसबीले सताउने गरेको उनीहरूले पीडा पोखे ।

(more…)

Read Full Post »

स्रोत: नागरिक

-उपेन्द्र लामिछाने

मलाई केही थाहा छैन : प्रमुख जिल्ला अधिकारी

वीरगन्ज। अत्याधुनिक हतियारसहित पक्राउ परेका भारतीय प्रहरीको एक समूह  वडा प्रहरी कार्यलय वीरगन्जबाट ‘गुपचुप’ रिहा भएका छन्। युपी ६४–१६४१ नं. को स्कारपिओ गाडीमा आएका उनीहरुलाई वडा प्रहरी कार्यालय विर्ताले बिहीबार बिहान ९ बजे हतियारसहित घन्टाघरबाट पक्राउ  गरेको थियो। भारतीय महावाणिज्य दूताबास वीरगन्जका अधिकारी जोन सिल्सी र जिल्ला प्रहरी कार्यालय  पर्साका नायव प्रहरी उपरीक्षक मसाउद अलि खानबीचको आधा घन्टाको ‘गोप्य’ कुराकानीपछि उनीहरु आफैंले गाडी चढाएर पौने १२ बजे सीमावर्ती भारतीय सहर रक्सौलतर्फ  लगेका हुन्।

उनीहरुको तस्बिर लिन सञ्चारकर्मीले अनुमति पाएका थिएनन्। प्रहरीले हतियारसमेत सञ्चारकर्मीलाई देखाएन।

(more…)

Read Full Post »

स्रोत: नयाँ पत्रिका

वासिङ्टन । अमेरिकाका वरिष्ठ सिनेटर तथा पूर्वराष्ट्रपति जोन एफ केनेडीका भाइ एडवर्ड केनेडीको मस्तिष्कको ट्युमरका कारण ७७ वर्षको उमेरमा निधन भएको छ । आफ्ना दाजुले सन् १९६२ मा राष्ट्रपति पदका लागि सिनेटबाट राजीनामा दिएपछि एडवर्ड केनेडी डेमोक्रेटिक पार्टीका तर्फबाट म्यासाचुसेटस् राज्यको सिनेटर भएका थिए र सातपटकसम्म सिनेटरमा निर्वाचित भएका थिए । अचेल उनी राष्ट्रपति ओबामाको सक्रिय समर्थक रहेका थिए । उनी स्वास्थ्य तथा शिक्षाजस्ता मामलाका विज्ञ मानिन्थे ।

(more…)

Read Full Post »

स्रोत: नयाँ पत्रिका

उनी हुन् लक्ष्मीप्रसाद देवकोटाका छोरा । महाकविपुत्र अर्थात् डा. पद्मप्रसाद देवकोटा । केटाकेटी भेला पारेर बालकविता सुनाउने साहिलाबाजेका यी साहिलै छोरा । जन्मक्रमले मात्रै उनी महाकविका साहिला छोरा हुन् । तर, उनका जेठा र माहिला दाइको ज्यान नियतिले बच्चैमा खाइसकेको थियो । त्यसपछि उनी नै जेठो । ‘जेठो दाजु २०११ सालमा खस्नुभयो,’ पद्मले भने, ‘माहिला दाजु झन् ००६ सालमै बित्नुभयो, अनि परिवारमा म एक्लो छोरो भएँ ।’ त्यसपछि ०१४ सालमा कान्छो भाइ नजन्मिउन्जेल पद्म त्यो वेलाको पुत्रप्रधान परिवारका एक्ला पुत्र रहे । सायद, त्यसैले परिवारको र स्वयं महाकविको पनि उनी अति प्यारा थिए । दुई-दुईवटा छोराहरू खसेपछि देवकोटा-परिवार त्यसै पनि अत्तालिएको थियो- कतै यो कलिलो बालखा पनि उसरी नै जाने हो कि !

यी अनेक कारणले पनि पद्मले अलि बेसी स्नेह पाए । बा जहाँ जान्थे, पद्मलाई सँगै हात समातेर लैजान्थे । काठमाडौंकै सेरोफेरोमा घुम्न निस्कँदा पनि पद्म महाकविको पाखुरामा झुन्डिएका हुन्थे । ०११ सालमा दार्जिलिङतिर घुम्न जाँदा पनि तीनवर्षे फुच्चे पद्म छुटेनन् । ‘बाले अकालमा खसेका दाजुहरू सम्झेर हो कि, मलाई छोडेर जान सक्नुभएन,’ पद्म अलिकति भावुक देखिए ।

(more…)

Read Full Post »

गजल

२०६६ तीजका अवसरमा

हँसिलो त्यो मुहारसित, भित्र ब्याथा थुन्छ्यौ के थाहा

भेट्दा मुस्कान ओठभरी, निदमा एक्लै रुन्छ्यौ के थाहा

**

कहिले गाउँमा, कहिले बेसी, मौका सर्दै टर्दै आयो

सौहार्दता बाहिर छरी, दिलमा कालो बुन्छ्यौ के थाहा

**

(more…)

Read Full Post »

स्रोत: नयाँ पत्रिका

-बच्चु विक

कञ्चनपुर। सीमा सुरक्षा बल (एसएसबी) ले ज्यादती गरेको भन्दै नेपालीले गुनासो गरिरहेका वेला भारतले करिब दस गुणा बढी चौकी थपेको छ । यसअघि नेपालको सीमावर्ती क्षेत्रमा ५० सुरक्षाचौकी रहेकोमा भारतले बढाएर चार सय ५० पुर्‍याएको छ ।

भारतले नेपाल र भुटानको सीमाक्षेत्रमा जम्माजम्मी पाँच सय ७८ चौकी स्थापना गरेको छ, जसमा चार सय ५० नेपालको सीमावर्ती क्षेत्रमा छन् । नेपाल र भारतबीच एक हजार सात सय ५१ किलोमिटर र भारत र भुटानबीच ६ सय ९९ किलोमिटर लामो सिमाना छ ।

(more…)

Read Full Post »

स्रोत: नागरिक

-खगेन्द्र संग्रौला

सरकारको खोपीमा गन्दे झार रोपेर अत्तरको वास्ना सुँघ्न चाहनेहरु मूर्ख हुन्। बाँदरलाई काँधमा बोकेर अनुरागमय चुम्बनको चाहना गर्ने त झन् बज्रस्वाँठै हुन्। बाँदरले बन्दरु स्वभाव देखाउँछ। बाँदर सुवासमय हुँदैन त्यो गन्हाउँछ। त्यसले चुम्दैन चिथोर्छ। त्यसले मुसार्दैन झम्टा मार्छ । यो मूखर्तापूर्ण क्रीडामा दोष गन्दे झार र बाँदरको होइन। दोष त गन्दे झार रोप्ने र बाँदरलाई बोक्नेको पो हो। राजिसंहासनमा शिशु सम्राटलाई विराजमान गराउने भगिरथ प्रयास विफल भएपछि आफैँ शिशु साम्राज्ञी बन्न हत्ते हालिरहेकी सुजाता कोइरालाको मति र कर्मले साचार गरेको शिक्षा यही हो।

(more…)

Read Full Post »

स्रोत: नागरिक

-खगेन्द्र संग्रौला

छट्टु सिकारी तित्राको स्वरको दुरुस्तै नक्कल गर्छ। हुस्सु तित्रो सजातीय पन्छीको स्वर सुनेको भ्रममा पर्छ। र जोडजोडले कराउँदै सिकारीछेउ आएर ऊ सजिलै मारिन्छ।त्यसैले तित्राको मुख उसको काल लुकी बस्ने दूलो हो। शीर्षस्थ माओवादी कमरेडका चाचल मुख तित्राको मुखसँग तुलनीय छन् भन्नु भयङ्कर धृष्टता होला। तर यो सुनिजानेको सत्य हो। माओवादीको छवि स्खलन सत्ताबाट उसको बहिर्गमन उसमाथिको चौतर्फी घेराउ र उसको अनिश्चित नियतिका पछिल्तिर कारण अनेक छन्। तीमध्ये एउटा जब्बर कारण उसको खुकुलो मुख हो।

मुख नम्बर एकबाटै कुरा थालुँ। यो माओवादी शिखर पुरुष कमरेड प्रचण्डको मुख हो। बाह्र बुँदे लहरो समातेर पहिलो पटक जब उनी बालुवाटारमा प्रकट भए त्यो क्षणमा उनी राजनीतिको कम्पन केन्द्र थिए। पत्रकारसामु उनी बोल्दा अनुरागले होस् वा द्वेषले आशले होस् वा त्रासले इष्र्याले होस् वा कुण्ठाले वरिपरिका सबैका अपलक दृष्टि उनीमाथि स्थिर भएका थिए। वागमतीको पुलमुनि धेरै पानी बगिसकेको छ र अहिले प्रचण्डको कद निकै होचो उनको छवि निकै धूमिल र उनको वचन निकै निस्प्रभावी भएको छ । यसो हुनुको एउटा प्रत्यक्ष कारण उनको खुकुलो मुख हो। आहान भन्छ – थुतुनो र मुतुनो अदपमा राख्नुमा नै मानिसको इज्जत र इमान भर पर्छ। राजनीतिक नेताको त झन् कुरै भएन।

(more…)

Read Full Post »

स्रोत: नयाँ पत्रिका

काठमाडौं। एकीकृत नेपाल राष्ट्रिय मोर्चाले सुगौली सन्धिमा गुमेका भू-भाग फिर्ता गर्न माग गर्दै शनिबार भारतीय दूतावासमा ज्ञापनपत्र बुझाएको छ । भारतीय स्वतन्त्रता दिवसका अवसरमा मोर्चाले कालो कपडामा लेखिएको मागपत्र दूतावासमा बुझाएको हो ।

सो अवसरमा मोर्चाको नेतृत्वमा पुगेको एक टोलीले ग्रेटर नेपालको पक्षमा चर्का नाराबाजी गरेको थियो । भारत अंग्रेजबाट स्वतन्त्र भएपछि टिस्टादेखि सतलजसम्मका सबै भू-भाग नेपालको हुनुपर्ने मोर्चाको माग छ ।

(more…)

Read Full Post »

Older Posts »