मखलेलमा मेवा जस्तो खान्छौ कति मेरो देशलाई
तिम्रै बाऊको पेवा जस्तो ठान्छौ कति मेरो देशलाई
**
आशै-आश बक्रबास भो कानून छैन वशमा कतै
सन्की तालमा सुर्किनीले बान्छौ कति मेरो देशलाई
**
नाश र त्रास यहाँ दैनिकी भो शरम छैन सासमा कतै
गिद्दे नङ्ग्रा फिंजाईवरी तान्छौ कति मेरो देशलाई
**
रापैरापको जिवनी भो चयन छैन जनलाई कतै
भद्रगोलको भकारी झैं धान्छौ कति मेरो देशलाई।
** **
[तस्विर: नयाँ पत्रिका]
सिर्जना-सुनगाभा 
Bhim ji,
Namaskar
Badhai chha hai Tapai lai. I read your poem in Nepali Post. It was very nice and touchy. Keep it up.
Bijay
Regina
Excited to get your comment, Bijay dai 🙂 🙂
Hope, all of you r very well, and the things r goin on smoothly!
Thanking you, and have a nice time!
With Regards,